In de energiesector zijn velen op zoek naar het ei van Columbus dat al onze energievraagstukken kan oplossen en we zien ook vele goede initiatieven aan de horizon. Er is zeker reden tot optimisme gezien techniek veel kan oplossen en we in de geschiedenis nog nooit zoveel kennis en welvaart hebben kunnen aanwenden om onze doelen te bereiken.
Het pleidooi van Dhr. Louis Tobback is opvallend te noemen gezien hij als gezonde zeventiger oproept tot het stoppen met klagen en onze angsten niet te laten voeden door vele externe bronnen. Terecht stelt hij dat we nog nooit in de geschiedenis zoveel reden tot optimisme hebben gehad en dat we toch zien dat onze samenleving verzuurt en vooral aan navelstaren doet. We zijn op zoek naar een vijand die er niet is, of toch wel? Wellicht zijn wij zelf wel de vijand en vechten we dus tegen onze eigen angsten, een moeilijk gevecht.
De Amerikaanse verkiezingen bewijzen ook dat valse berichten, onder andere via Facebook, mensen laten geloven dat iets waar zou zijn. Dat de Russen dankbaar gebruik maken van de zwakten van elektronische communicatie is niet nieuw en zeker niet hun exclusieve recht. Vele staten bezondigen zich eraan en ook de media gaan hier niet vrijuit. Al te snel worden zaken voor waarheid aangenomen en neemt men niet meer de tijd om de bronnen te controleren en op hun echtheid te verifiëren.
Een Twitter bericht is nu eenmaal snel de wereld in gestuurd en kan direct schade veroorzaken, neem maar Een van de laatste Twitterberichten van de president elect Donald Dump die een automerk als Toyota maar even afdreigt als ze een nieuwe fabriek gaan bouwen in Mexico. Ronduit gevaarlijk wat hij daar doet want isolationisme heeft nog nooit iets goed gebracht in het verleden. Hopelijk zal men niet ingaan op deze dreiging en dit vooral negeren. Wacht maar tot de nieuwe president in het Witte Huis zit en hij naar onze sector gaat kijken. Olie en gas zijn terug van nooit weg geweest en Amerika zal er voluit voor gaan.
Dit hoeft trouwens geen ramp te zijn als de rest van de wereld maar het voortouw neemt en daar lijkt China toch wel mee bezig te zijn, nog veel meer dan Europa trouwens. China heeft net een zeer ambitieus investeringsprogramma van meer dan 300-400 miljard dollar bekend gemaakt voor hernieuwbare oplossingen en dit te investeren tegen 2020. Europa kijkt ernaar en het blijft heel stil, buiten wat lokale initiatieven en benoemingen van energiecommissarissen geen ambitieuze en duidelijke (korte, middellange en afdwingbare)doelstellingen.
China heeft nu de beste kaarten om de samenleving van de toekomst te bouwen op basis van hun eigen ontwikkelde technologieën gemaakt in hun eigen fabrieken. Dichter bij huis heeft men in Nederland deze week een energiecommissaris benoemt naar gelijkenis met de commissaris die men had toen men de Deltawerken heeft uitgevoerd. Minister Kamp stelt terecht dat de uitdaging van vandaag vele malen groter is maar het aanduiden van Een verantwoordelijke is zeker een kleine stap in de goede richting.
Ondertussen in België geen nieuws van het front of toch niet van het federale front. In Vlaanderen blijft men nuttige berichten versturen die niet al teveel inhoud hebben maar toch wel bijdragen aan het gevoel dat we iets moeten doen. Dat onze minister Tommelein een goed werkende communicatie afdeling heeft is niet nieuw en het blijft wachten op echte maatregelen om ons energieverbruik te verduurzamen. Hier zie ik toch een enorm verschil tussen het woord en de daad gezien elektrificatie als Een van de essentiële bouwblokken kan aanzien worden om van onze fossiele verslaving af te geraken. De verdere prijsstijging van elektriciteit legt dan ook een enorme hypotheek hierop want ondertussen worden gas en stookolie in verhouding dus weer goedkoper. Elektriciteit is de vuilnisbak waarop alle investeringen moeten worden terugverdiend. Een van de meest wraakroepende vind ik wel dat de distributiebedrijven/netwerkbedrijven ook hun vennootschapsbelasting (die ze vanaf nu ook moeten betalen) vrolijk mogen doorrekenen in uw KWh tarief. Hierover heb ik al eerder gesproken maar het blijft opvallend dat de Vreg zoiets laat passeren.
Ondertussen blijven lokale initiatieven en overheden zoeken naar hun ei van Columbus om positieve maatregelen te zoeken om het energieverbruik te verduurzamen. Het wordt bijna een steeds terugkerend verhaal dat ondanks de federale en regionale (vaak onbewuste en onbedoelde) tegenwerking lokale initiatieven toch vooruitgang boeken. Deze contradictie is toch een ballast voor ons objectief en het is jammer dat de overheden in ons land dit niet meer beseffen. Ondertussen zal vanaf volgende week de economie terug volledig op gang komen en zijn de nieuwjaarsrecepties niet uit de lucht. Enkele daarvan zal ik bezoeken maar ik probeer mijn energie wel te focussen op meer concrete zaken. Hierover later meer.