De laatste dagen sijpelde het voorlopige nog niet definitieve rapport naar buiten en werd er vooral uitgekeken naar de voor mij op voorhand liggende inhoud dat België de nucleaire optie open moet houden.
De bevoegde minister maakte snel duidelijk dat pas midden volgend jaar de definitieve conclusies over dit rapport klaar zullen zijn.  Dit zal dan op de tafel liggen bij de volgende regeringsonderhandelingen in juni/juli 2007.  De voor- en tegenstanders hebben allen hun argumenten en eigenlijk zie ik aan beide zijden het gelijk.  In dit verhaal is er geen goed of slecht op dit ogenblik maar eerder slecht en slecht.  De beslissing om door te gaan of nieuwe kerncentrales te bouwen maakt niemand blij maar is eerder een gevolg dat de mogelijke alternatieven gewoon geen garanties bieden.  
Belangrijker is wellicht het voorbereiden van een toekomst zonder kerncentrales daar de meeste experts zeggen dat binnen grofweg zestig jaar de uranium voorraden tot een minimum zullen geslonken zijn.  Tot dan zijn er dus twee mogelijkheden, we gaan verder of niet.
Waar wellicht te weinig bij wordt stilgestaan is dat deze centrales vroeg of laat toch dienen te worden vervangen door nieuwe al dan niet kerncentrales en er hiervoor veel extra geld(lees subsidies) beschikbaar zal moeten zijn.  Geld dat er vandaag gewoon niet is. 
Een tweede belangrijk feit is dat wij in België nu niet profiteren van een lagere electriciteitsprijs daar wij in het verleden allemaal teveel hebben betaald.  De versnelde afschrijving van de kerncentrales zorgt ervoor dat deze vandaag monster winsten genereren.(300 tot 400%)  Indien men zou beslissen om deze centrales toch open te houden dan dient men er in ieder geval voor te zorgen dat deze winsten in België blijven en voor een stuk terug via subsidies in nieuwe centrales wordt geïnvesteerd.  Het betalen van een correcte prijs voor energie is geen probleem zolang de NV België hiervan ook gedeeltelijk de voordelen ziet.  Het is zelfs aangewezen om de prijzen gewoon over te laten aan marktwerking in plaats van te vragen om de prijzen laag te houden want hier gaat men de gebruiker in feite ontmoedigen om minder te gaan verbruiken.  Wanneer de verbruiker weet dat de prijs en de marges gebruikt worden om in nieuwe schone vormen van energie te investeren zal hij deze ondersteunen.  Dit zou transparant moeten gebeuren zodat ieder jaar de gemeenschap kan zien hoeveel er dankzij hun geïnvesteerd wordt.
Verder blijft het toch ietswat ongelukkig dat de commissie een glans van partijdigheid heeft daar zij genieten van financiële ondersteuning vanuit de sector.  Dat men dan kan aangevallen worden is volkomen terecht en had wellicht kunnen voorkomen worden door experts in een commissie te brengen vanuit het buitenland die geen bindingen hebben met één of andere belangen partij.  Hopelijk zal men blijven praten over de inhoud van dit dossier en niet over de ideologische standpunten die in het licht van de nakende verkiezingen nooit ver weg zijn.