De daling op de stroombeurzen gaat gewoon verder en wijst op een uiteenvallen van het huidig marktmodel. Op zich weinig verrassend te noemen als je er op terugkijkt want het status quo heerst overal. De grootste ambitie die men als visie heeft op dit ogenblik is het in stand houden van de bestaande middelen. Dat deze enerzijds oud zijn en anderzijds zwaar vervuilend is een probleem voor de volgende generatie.
Onze ministers van Energie en dan vooral federaal en Vlaams hebben natuurlijk al veel wind mogen ontvangen op de diverse dossiers zijnde, de zogenaamde (Turtel)taks, het langer openhouden van de oude kerncentrales, eerst de mogelijke black-out, nu weer het teveel aan de verkeerde productie, etc.
Dat men binnenskamers zou beslissen om nu gewoon niks meer te doen tot de volgende verkiezingen is menselijk want de peilingen zien er niet goed uit voor de regeringspartijen. Nu is het ooit anders geweest in dit landje met partijen die in een regering zitten (vooral federaal dan). Er rest ons nog dit jaar en dan is de regering voorbij want vanaf 2017 begint men met de diverse verkiezingen (beginnende met de gemeenteraadsverkiezingen).
Verder is de lobby kracht van zowel onze industrie als de oude dame (Engie/Electrabel/GDF/SEUZ en zusterbedrijf EDF) niet te onderschatten en verdedigen zij hun belangen die vooral het status quo als doel hebben. Wat onze industrie betreft moeten we inderdaad werken met internationale vergelijkingen zodat deze competitief kan blijven, men vergeet wel gemakkelijkheids halve dat dit niet wilt zeggen goedkoop. De echte kost van onze elektriciteit zit ver boven de 100 euro per MWh (tussen de 130 en 200 euro) als je alle factoren gaat meerekenen. Alleen de CO2 kost gaat vlot richting 100 euro per ton uitstoot en als je de investeringskost ziet van een doorsnee kerncentrale dan weet je ook al genoeg.
Is een 100% gesubsidieerde prijs erg voor onze factuur? Als men weet dat 1 MWh momenteel rond de 30 euro per MWh kost, wat dus 3 cent per KWh is, en je bijvoorbeeld in Duitsland als burger al vlot 30 cent per KWh betaalt voor de volledige kost (inclusief distributiekost, taksen, e.d.) dan is het deel product elektriciteit nog maar goed voor 10% van de factuur. Dat bewijst ook dat we richting de 0 euro gaan wat de productkost aangaat.
In een 100% duurzame wereld kan dit ook want de brandstofkosten gaan dan naar nul (toch voor zon en wind) alleen zijn de investeringskosten hierin niet opgenomen. Het is een maatschappelijke keuze (die vele landen nu al maken met de feed-in kost wat erop neer komt dat de overheid voor duurzame energie 100% van de inkomsten gegarandeerd) om energie gratis te maken (gratis is natuurlijk niet juist), maar het is ook een val waar je nooit meer uitgeraakt.
Het uitblijven van beleidskeuzes in Vlaanderen op het duurzame vlak zal zorgen voor een complete disintegratie want het huidig systeem met groenestroomcertificaten is geen oplossing meer.
Het signaal van begin december om zelfs de twee kleinste en vooral oudste kerncentrales weer tien jaar langer open te houden raast nog altijd door de sector en de geluiden gaan allemaal in een zelfde richting. Eén collega die zei, blij dat we uiteindelijk geen gascentrale gebouwd hebben, nu kunnen we relatief snel weg uit België, en een ander spreekt openlijk om te stoppen met het aanbieden van energie naar de consument en alleen een positie te houden in de zakelijke markt. Het stopzetten van alleen een zakelijke activiteit is relatief eenvoudig gezien de contracten van korte duur zijn (max. drie jaar, maar de meerderheid zijn meestal jaarcontracten) en je activiteit dus vanzelf uitdooft op korte termijn als je eenmaal beslist hebt om in een bepaald land te stoppen.
De dominantie van de historische spelers EDF-Luminus en Electrabel/Engie zal nu snel gaan toenemen gezien een voor een de grotere alternatieve spelers onze markt gaan verlaten. Op zich heeft dat verder geen gevolgen buiten dat je al het werk van de laatste vijftien jaar snel gaat uitgommen. Dat deze bedrijven elkaar in een gezapig duopolie niet pijn gaan doen moet voor iedereen duidelijk zijn. Dit daar ze dezelfde referentie aandeelhouder hebben (de Franse Staat), en ook nog eens op productievlak gemeenschappelijke belangen hebben.- (EDF heeft een deel van de nucleaire output in ons land).
De verankering van oude afgeschreven centrales zorgt voor een totale bevriezing van mogelijk nieuwe investeringen behalve dan degene die 100% gesubsidieerd zullen zijn. Wat dat betreft is de volharding om toch maar mega houtverbranders te gaan ondersteunen met miljarden subsidie op het moment dat een sector het zo moeilijk heeft een getuige van complete wereldvreemdheid. In de plaats zou men beter dit geld gebruiken om onze netwerken slim te maken en te investeren in een duurzame mobiliteit door de versnelde bouw van elektrische laadpunten in steden, CNG en waterstof tankstations nationaal dekkend maken tegen 2020 zodat we eindelijk afscheid kunnen nemen van onze diesel. Maar hiervoor moet je natuurlijk wel een visie hebben op energie wat oplossing inhoud voor zowel mobiliteit, warmte als voor elektriciteit.