Strategie bespreken en op papier zetten is altijd interessant, maar heel tijdelijk en ook vrijblijvend. Zelfs strategie goedkeuren kost niks, maar de implementatie vergt middelen en vooral doorzettingsvermogen. Slechts enkele maanden na de communicatie van de groep Margritte zien we dat bijvoorbeeld GDF/Suez het geweer van schouder verandert.
Men schiet nog steeds op de duurzame subsidies, maar tegelijkertijd zegt men wel dat de enige investeringen die men in Europa nog ziet juist deze zijn. Toch wel enige hypocrisie als je een systeem veroordeelt om daarna uit dezelfde hand te gaan eten. Belangrijker zijn ook de miljarden afschrijvingen die op dit ogenblik gebeuren. Men spreekt over gas- en steenkoolcentrales die niks meer waard zouden zijn, maar ook hier dient men deze stelling enigszins te nuanceren.
Bijvoorbeeld steenkool is toch eerder in Europa aan een remonte bezig gezien bijvoorbeeld Duitsland zelfs nog nieuwe steenkool centrales (lees ook bruinkool) in gebruik neemt en deze vorm van productie dus nog steeds winstgevend is (in ieder geval zolang het ETS systeem in coma blijft) in een aantal landen. Waarom GDF/Suez dan zegt dat ze ook de steenkoolcentrales afschrijft is mij niet helemaal duidelijk. Het zullen wel niet de stokoude kolencentrales in België zijn want ik neem aan dat deze toch al lang afgeschreven waren? Zeker vermits ze bij dit bedrijf de gewoonte hebben om snel af te schrijven (kijk naar de afschrijfperiode van twintig jaar van de Belgische kerncentrales in het verleden).
"Goed nieuws" kwam ook over de resultaten van de Max Green centrale die blijkbaar ook ten dode is opgeschreven. Geen dag te vroeg gezien de subsidies hiervoor veel beter in echte vormen van duurzame energie kunnen geïnvesteerd worden. De redenen voor de mogelijk toekomstige(en huidige) verliezen zijn niet helemaal duidelijk, maar er wordt ook geschermd met de lage elektriciteitsprijs en dat zal voor een deel wel waar zijn. Hoe sneller deze centrale zijn deuren sluit hoe beter zodat de Vlaamse overheid opnieuw een echte strategie gaat uitwerken om decentrale duurzame productie te ondersteunen.
Terugkomend op het algemene verhaal van de afschrijvingen en sluitingen van onrendabele centrales hoeft dat op termijn geen slecht nieuws te zijn. De meeste van deze centrales zijn toch niet duurzaam te noemen en eigenlijk ook niet gebouwd als echte piekcentrales (nee ook niet de gascentrales waar men het over heeft). Als men echte gas piekcentrales wil bouwen kies je beter voor een aantal aaneengeschakelde(kleinere) centrales die je modulair kan opstarten gezien piekvermogen niet absoluut is. Hiermee wil ik zeggen dat de toekomstige pieken steeds grilliger zullen worden in aantal en grootte. Met grootte bedoel ik de benodigde elektriciteit die je nodig hebt op een bepaald moment als er minder wind (of zon) is.
De overheid slaat de plank trouwens mis als ze denkt met subsidies deze gascentrales op stand-by te laten staan gezien ze niet gemaakt werden als piekcentrales. Deze grote centrales (lees te groot) van 400 of 800 MW zijn veel te kostelijk (lees niet rendabel) om ze in te zetten als stand-by centrales. De overheid zou beter nieuwe initiatieven ondersteunen met de hoogspanningsnetbeheerder die reservecapaciteit zou opbouwen die modulair en binnen de minuut kan opstarten (op de website van onder andere Wartsila wordt hier op in gegaan).
Op zich is de volledige afschrijving van vele centrales wellicht niet zo slecht zodat ze later tegen marginale kost toch nog kunnen worden ingezet. Mocht de markt toch terug beter worden voor dit soort grootschalige grijze energie dan kunnen er direct grote meerwaardes worden geboekt. En toch blijf ik wat op mijn honger zitten want men blijft bij dit soort grote bedrijven warm en koud blazen en ik mis een duidelijke strategie. Men zegt alleen dat als het niet meer in Europa kan men dan wel buiten Europa gaat investeren. Alsof men daar morgen niet dezelfde problemen gaat hebben?
Hoe langt denkt men dat China of India nog door kan gaan met zijn fossiele expansie zonder dat de bevolking massaal gaat ziek worden en bezwijken? Trouwens door de expansie van China (en in minder mate de andere BRIC landen) komt het moment van piek olie steeds dichterbij.
Wanneer weet niemand, maar in theorie kan dit morgen zijn (bijvoorbeeld door oorlog, bronnen die bijna op het einde van hun uitbating zijn gekomen of gewoon door meer vraag). Zodra we structureel een tekort op dagbasis hebben is het olierijk over en uit, als olie niet meer als betrouwbare (en goedkope bron) brandstof steeds aanwezig is zal de economie er snel afscheid van willen (en moeten) nemen. De aandeelhouders van onze bedrijven verwachten nu eenmaal dat bedrijven maximaal produceren en dat kan niet met een brandstof die of te duur wordt of gewoon niet altijd beschikbaar is. Natuurlijk is de sprong in het onbekende iets waar iedereen wel wat bang voor is, maar het alternatief is nog erger. Een op hol geslagen klimaat is een ding, maar wat nu al in China gebeurt (en trouwens ook bij ons in Antwerpen en Brussel met het fijn stof) is ook eigenlijk moord op lange termijn.
Een overheid en vooral zijn beleidsmakers moeten zorg dragen over het welzijn van hun bevolking op korte en lange termijn. Dat dit een moeilijke balansoefening is gezien de budgettaire problemen in de meeste landen (lees men overleeft in het korte termijn denken) is begrijpelijk, maar iemand zal de moed moeten hebben om te beginnen. Het is zoals met al onze legers in Europa, iedereen wenst 1 Europees leger als ideaal, maar wie begint ermee? Waarom niet een Benelux leger, enorme besparing en het kan een springplank zijn naar meer Europa en wie weet sluiten anderen (vooral kleine landen) hier wel mee aan vanaf dag 1?