Het is geen toeval, de laatste 48 uren waren er berichten van vier buitenlandse energiebedrijven die allen zeer grote ambities verkondigen. RWE en Eon lijken te mikken op een ruilhandel met Electrabel. Eon biedt het gasbedrijf van Berlijn aan tegen Distrigas. RWE lijkt meer te gaan voor het ruilen van energiecentrales en/of capaciteit. De jarenlange beperkte aanwezigheid van deze twee Duitse giganten lijkt voorbij of niet?

De meeste bedrijven erkennen gewoon dat er eindelijk iets kan gaan gebeuren in België en zijn druk bezig om zich zo goed mogelijk te positioneren.Er zijn een tweetal tendensen te herkennen, de giganten zoals Eon en RWE die gaan voor het verwerven van bestaande eigendommen. En de bedrijven zoals Delta, Eneco, Essent en Nuon die gaan voor de nieuwbouw van kleine en middelgrote electriciteitscentrales.

De strategie van de eerste om aan ruilhandel te doen gebeurd meestal achter gesloten deuren zonder externen(lees pottenkijkers). De kans van slagen is in het geval van de twee Duitse giganten trouwens vrij groot daar Duitsland een land is waar Electrabel/Suez graag meer vaste voet wilt krijgen. Waarschijnlijk gaan ze alle twee “winnen”, als ik Suez zou zijn zou ik de eigendommen verdelen onder verschillende partijen zodat deze relatief klein blijven in plaats van één grote partij te introduceren. Distrigas en 15% van de electriciteitscentrales(of capaciteit) in één handen geven is daarom niet waarschijnlijk. Het oude principe van verdeel en heers geldt nog altijd.

Voor EDF lijken de kaarten toch enigszins moeilijk te liggen, niet alleen omdat de nieuwe fusiegroep Gaz de France/Suez eigenlijk een zusterbedrijf wordt(met dezelfde referentie aandeelhouder zijnde de Franse staat), maar ook de de aanvaardbaarheid bij de Belgische politiek dat een eventuele ruilhandel van eigendommen toch ook in dezelfde Franse handen zou blijven. Met deze hypothese werkt de fusie ook in het nadeel van de expansie plannen van EDF. Aan de andere kant kan het het ook zijn dat de Franse staat(lees president) dit aan zijn spreekwoordelijke laars lapt en België qua energievoorziening gewoon volledig Frans maakt.

Voor de tweede tendens om zelf nieuwe centrales te gaan bouwen is ook iets te zeggen, als men de verschillende publicaties leest over onze toekomstige energiebehoeften dan wordt het snel duidelijk dat we extra capaciteit nodig hebben.

Het probleem hiervan is echter dat de nieuwbouw van STEG centrales duur is en niet kan opboksen tegen de kost van de afgeschreven centrales. Buiten het bouwen van de zogenaamde “piek” centrales(gascentrales die flexibiliteit geven)lijkt zowat het enige haalbare. Eerst zal men de discriminatie moeten wegwerken die de nieuwe centrales hebben, bv. de verkregen CO2 quota’s aan de bestaande energiecentrales moeten herzien worden ten voordele van nieuwe schonere centrales.

De aankondiging van Eneco om 1.5 miljard € in groene stroom productie te gaan investeren in België lijkt me de waarheid enigszins geweld aan doen. De kleine en zeer complexe opwek van biomethanisatie centrales zijn geen basis om dergelijke bedragen in te gaan investeren. Als men een dergelijk bedrag wilt investeren dan zal men dit het beste doen in een portfolio met verschillende typen energiecentrales om tot een goede mix te komen.

De aankondiging lijkt me eerder ingegeven als een soort boodschap om te zeggen dat dit bedrijf een speler wilt worden op de Belgische markt en hiervoor de middelen heeft.

De andere persmededeling van Delta dat ze op de terreinen van Indaver een 400MW gascentrale willen bouwen na het voltooien van een haalbaarheidsstudie lijkt me een meer realistische manier om een speler te worden op de Belgische energiemarkt. Het hebben van flexibiliteit vermindert de risico’s van onbalans, zeker als men een klein klantenportfolio heeft is het hebben van “flex” belangrijk daar de risico’s van onverwachte schommelingen in het verbruikerspatroon belangrijker boetes kunnen te weeg brengen. Dit heeft RWE een zestal jaren geleden ook kunnen ondervinden toen ze in één weekend enkele miljoenen Euro’s verloren met slechts enkele grote klanten.

Het opstarten van energie activiteiten in België vergt een goede voorbereiding en studiewerk of het nu is om een leverancier op te starten of om te investeren in productie.

De komende weken en maanden zullen zich nog meer nieuwe spelers aanbieden op de Belgische markt wat ik natuurlijk goed nieuws vindt, de typisch tweede golf(deze hebben we ook in de telecomsector gezien na vijf tot zes jaar) van de liberalisering is wellicht op komst.