Iedereen haalt opgelucht adem nu de langste winter in jaren achter de rug is. De zon lijkt net een vreemd object waar we in een ver verleden nog eens kennis mee gemaakt hebben.
Mijn zonneboiler danst van vreugde tot 70 graden en zorgt ervoor dat zelfs de warmtepomp per direct werkeloos wordt, laat staan de reservediesel. Waar ik woon(nochtans op 15 kilometer van Luik en Maastricht en er passeert een hoofdaardgasleiding van Fluxys) is geen gasnetwerk. Onbegrijpelijk dat in de 21<sup>ste</sup> eeuw er nog steeds hele gemeenten zijn waar geen gasnetwerk is.
Hoeveel liter diesel(rode) zal er weer doorgegaan zijn deze winter bij de zowat 1 miljoen gezinnen in België die nog op deze vervuilende wijze moeten verwarmen. Hadden ze de keuze dan ging 90% direct over op gas. De overheden zitten te slapen als ze zeggen dat het klimaat prioriteit moet krijgen, hier ligt een gemakkelijke prooi te wachten!
De geplande importheffing op Chinese zonnepanelen door de Europese commissie is op zich wel te begrijpen maar komt hopeloos te laat. De meeste fabrikanten in Europa zijn al failliet of zijn er gewoon mee gestopt. De industrie erom heen slaat de schrik om het hart door deze maatregel want ineens zien ze hun goedkoop product verdwijnen op hetzelfde moment dat de nationale overheden hun ondersteuningsbeleid drastisch hebben teruggeschroefd.
Hier getuigt de Europese Commissie toch wel van een ongelofelijke wereldvreemdheid dat je op een moment dat subsidies wegvallen de klanten hun enig alternatief, zijnde goedkopere panelen, gaat afnemen. Dat er mogelijks een kwart miljoen banen gaan sneuvelen is wellicht wat overdreven maar zelfs al is het maar de helft dan spreek je toch over een belangrijke sector.
Zoals wel meer gebeurt wordt er vaak achter de feiten aangelopen en had een dergelijke import drie a vier jaar geleden nog positief kunnen werken voor onze eigen maakindustrie van PV panelen. Dat de Europese Commissie nu ook al zo met de waan van de dag gaat leven is verontrustend te noemen want de nationale staten zijn al langer in dit bedje ziek. Kijk maar naar een andere hysterie die aan de gang is. Plots is de kruistocht tegen fiscale fraude het antwoord voor al onze zorgen. Er worden heel grote woorden gebruikt en met cijfers gegoocheld alsof men dit al lang wist. 1000 miljard Euro volgens Dhr. Herman van Rompuy, ook al staat er in de volgende zin al direct dat men dit eigenlijk niet zeker weet en dat de helft geen fiscale fraude is maar misschien ontwijking.
Nu vind ik het opsporen van iedere fraude positief maar heb je daar een journalistiek nieuws voor nodig als politiek? Er wordt gewoon plat gezegd dat het momentum goed zit nu de media een nieuw hot item gevonden heeft. Dit is dus het bewijs dat politiek de waan van de dag is geworden want zonder media goedkeuring(en zo ook de bredere bevolking) heeft men geen mandaat. Gek, ik dacht dat het feit dat je verkozen werd mandaat genoeg zou moeten zijn om je werk te doen. Nu is onze Europese Commissie natuurlijk niet verkozen dus wellicht zoeken zij een andere kapstok om hun legitimiteit aan te hangen. Jammer dat zo'n terecht onderwerp misbruikt wordt voor de waan van de dag.
Hebt u trouwens al eens gekeken naar het belastingsgedrag van de 100 grootste bedrijven van de wereld? Apple betaalde vorige jaar minder dan 5% belasting op zijn winst!(terwijl het tarief in Amerika 35% bedraagt) Wie houdt hier wie voor de gek.
Terug naar onze energiesector waar we de komende maanden gaan kunnen bepalen of België volgende winter in een energiecrisis terecht komt, blijven de twee kerncentrales dicht wegens teveel risico dan wordt de kans hierop zeer groot. De druk op de Fanc(federaal agentschap verantwoordelijk voor alles wat met kernenergie te maken heeft) om de opening goed te keuren zal zeer groot zijn en hopelijk voor ons kunnen zij in alle neutraliteit hun eindoordeel vellen of moet ik zeggen advies.
Het is uiteindelijk de regering die het groen licht zal geven voor de herstart van 2 van onze kerncentrales en dus ook de politieke verantwoordelijkheid hebben. Zo hoort het ook want de risico's op ramp zijn alleen maar te dragen door de samenleving zelf. Hopelijk heeft het laatste jaar een ding aangetoond, dat het achteloos verlengen van de levensduur van oude kerncentrales geen vanzelfsprekendheid is en dat de politiek een verpletterende verantwoordelijkheid heeft betreffende dit onderwerp.