Dat we nog steeds geen idee hebben hoe België zijn zowat volledige elektriciteitsproductie gaat vervangen de komende tien jaar is zoiets als een open deur intrappen. Daarom is het goed dat ook op dit ogenblik er pogingen gedaan worden om tot een visie te komen wat er moet gebeuren terwijl men (probeert) rekening te houden met de verzuchtingen van een of andere belangengroepering.
Klagen helpt niet, ook al blijven sommige maar hameren op de zogenaamde hoge energieprijzen in België waar ze voor een deel historisch gezien minstens ook een verantwoordelijkheid voor dragen. Herinner u nog de met veel bombarie aangekondigde geboorte van een groot industrieel consortium genaamd Blue Sky in België waar zowat de tien grootste energieverbruikers hun krachten verenigden. De eerste berichten vanuit de zware industrie waren positief te noemen daar er een bereidheid was om mee te investeren in nieuwe grootschalige productie.
Sinds de prijzen sinds de laatste helft van 2008 in elkaar gestort zijn, is het verdacht stil geworden rond dit consortium mede geholpen door het feit dat ze toch maar weer gekozen hebben om bij hun historische leverancier te blijven na het verkrijgen van een vriendenprijs.
Nu de prijzen de laatste weken weer wat aan het stijgen zijn (vanaf de bodem) hoort men dezelfde holle kreten weer door de wandelgangen in Brussel. Wat ik niet hoor zijn onderbouwde oplossingen en hoogstens een verwijzing hoe goed alles in Duitsland wel geregeld is.
Er wordt nog steeds te veel naar de overheid gewezen als oplossing of schuldige en dat is te simpel. Natuurlijk dient een goed werkende overheid voor energievraagstukken een langetermijnbeleid te hebben zodat ook de industrie weet waar we naar toegaan, alleen mag men niet verwachten van een overheid dat ze ook in staat zijn om zo'n beleid te schrijven. Daarom is ieder initiatief om tot een gemeenschappelijke visie te komen van groot belang gezien we binnenkort nieuwe regeringen hebben die oor zullen hebben naar kennis en kunde om het verschil te kunnen maken.
Hopelijk komt de bijdrage van de zware industrie verder dan het gejammer over de prijs en hoe oneerlijk het is dat de Amerikanen nu goedkoper kunnen produceren. Het stomme geluk in North Dakota om grote voorraden schaliegas te vinden is toch geen basis om naar een duurzame energiehuishouding te gaan of wel? Natuurlijk heeft gas zijn verdienste als schoonste der fossiele brandstoffen, maar noem het niet schoon. Trouwens, het inzetten van aardgas als als brandstof voor "baseload" elektriciteit is zonde van de brandstof.
Een ander interessant gegeven, zoals reeds vorige week aangegeven, zijn de recente aangekondigde sluitingen van gascentrales zoals Drogenbos. Dat dit door een aantal experts wordt aanzien als pokerspelen om toch maar meer subsidie te krijgen is mogelijk, alleen moet de overheid dit spel niet meespelen. Waarom doet de overheid na dergelijke bekendmakingen geen bod op deze centrales? Deze centrales zouden mee in de strategische reserves kunnen, maar dan dient men wel de eigendom te verwerven.
Als de huidige eigenaars echt van plan zijn om deze gascentrales te sluiten, dan is een overname aan 1 euro door bijvoorbeeld Elia op verzoek van de overheid een goede zaak voor deze eigenaars. Zo hoeft men geen euro meer te investeren in de afbraak of het onderhoud als men de centrale in de mottenballen zou steken. Dergelijk voorstel zou ook direct duidelijk kunnen maken of de aangekondigde sluiting alleen maar blufpoker is om meer geld te krijgen of niet.
Hiermee pleit ik niet dat de overheid op de stoel van marktwerking gaat plaatsnemen, maar zo kan ze er ook voor zorgen dat deze centrales in reserve geen negatieve impact krijgen op het systeem. Partijen die eerst akkoord gaan om deel uit te maken van de strategische reserve en daarna doodleuk er terug uit stappen, maken een eigendomsverandering alleen maar logischer.
Het opportunisme in onze sector is te groot op dit ogenblik en de waan van de dag is al voldoende om zijn strategie te wijzigen. In het geval dat er een duidelijke visie op tafel komt dient de overheid bij akkoord er wel voor te zorgen dat de wet en regelgeving wordt geschreven en goedgekeurd zodat iedereen weet waar we aan gaan bouwen.