Een Praagse lente zien was zeker mooi meegenomen, mijn jaarlijks bezoek aan het energiecongres Power is altijd een mooi moment om evens stil te staan waar de sector mee bezig is.  Dit jaar was er veel focus op productie en viel het vooral op dat er een gevoel van dringendheid is.  De markt lijkt zich bewust van een schijnbaar tekort de komende jaren en vreest zelf dat wanneer er niet bijgestuurd wordt we regelmatig gaan kennismaken met kaarslicht.  Vooral op de zogenaamde piekmomenten is de marge van reserve heel dun aan het worden.  De schattingen lopen uiteen maar men verwacht dat we de eerste effecten gaan zien vanaf 2012.  Wat mij ook is bijgebleven is de bijna ongecontroleerde groei van China(en India) die de laatste twee jaar gemiddeld om de drie dagen een nieuwe kolencentrale in bedrijf heeft genomen en dit de komende jaren ook zal blijven doen.  De impact gaan we waarschijnlijk allemaal wel voelen, dat deze centrales in massa gebouwd worden is een ding maar dat men dan ook nog kiest voor basisuitvoeringen die een laag rendement hebben is er gewoon over.  Wij gaan in Europa de CO2 kraan dichtdraaien terwijl men ergens anders zelfs nog kranen aan het bijbouwen zijn.  De enige oplossing lijkt een CO2 heffing op goederen die geproduceerd zijn via deze centrales.  Een andere zaak die mij is bijgebleven is de ernst waarmee gesproken wordt over de alternatieven of beter gezegd het ontbreken ervan, de prijzen van olie en gas zullen volgens de specialisten hoog blijven waardoor het effect van de verhogingen van onze energie nog zal toenemen.  Verder was er ook een onthutsende presentatie van een journalist die na drie jaar onderzoekswerk tot de conclusie is gekomen dat de piek van beschikbaarheid van olie dit jaar zogoed als bereikt is.  Vermits de vraag het aanbod dus zal gaan overstijgen spreekt men nu al van prijzen tot 200 dollar per vat.  Verder was er ook nog mogelijk positief nieuws van de Europese Commissie die ergens midden dit jaar met een derde set maatregelen komt om de liberalisering beter op gang te laten komen.  Meer volgt later.