U bent de laatste dagen wellicht al voldoende platgeslagen met berichten over de klimaatconferentie in Parijs, maar daarom is het resultaat niet minder belangrijk. Nochthans is Parijs maar een kleine stap in een lang proces om naar een duurzame economie en samenleving te evolueren tegen 2050. Alleen afspraken maken over de reductie van onze CO2-uitstoot gaat lang niet voldoende zijn, ook onze economie in zijn geheel dient duurzaam te worden.
Op dit ogenblik is alleen al de ganse informatietechnologie wereldwijd goed voor 10% van het energieverbruik en dit blijft snel stijgen. Een gemiddelde Google sessie kost evenveel energie als een ketel warm water koken. Dat we alleen al dit jaar ongeveer 1 miljard tablets en andere technologietoestellen produceren en verkopen, betekent een enorme uitstoot. Iedere geproduceerde slimme telefoon kost evenveel elektriciteit als het elektriciteitsverbruik van drie maanden voor een heel gezin. Zo kunnen we nog lang doorgaan om duidelijk te maken dat de consumptiemaatschappij in zijn geheel niet duurzaam is en vooral niet houdbaar op middellange termijn.
Ook onze mobiliteit en dus onze persoonlijke bewegingsvrijheid gaat nog verdubbelen binnen de volgende 15 jaar en voor wagens betekent dit van 1 naar 2 miljard voertuigen, maar datzelfde geldt evenzeer voor de luchtvaart. Dat deze groei hoofdzakelijk dient te gebeuren met mobilteit die geen uitstoot veroorzaakt, is noodzakelijk om de temperatuursstijging verder tegen te houden.
Als je alleen al bovenstaande verwachte groeicijfers loslaat op onze huidige samenleving en de manier waarop we energie gebruiken, dan stijgen onze uitstootcijfers nog met tientallen procenten waar ze zouden moeten dalen. Nu zal technologie ook een deel van de oplossing aandragen om efficiënter om te gaan met energie. Binnen de volgende tien jaar zullen onze toestellen thuis verbonden zijn met slimme technologie die alleen hier al tot 15% minder energie zullen verbruiken.
Dat tegen 2040 ongeveer 70% van de wereldbevolking in steden zou kunnen wonen, zal ook het gemiddeld energieverbruik doen dalen, gezien een gebouw met veel mensen nu eenmaal efficiënter te verwarmen is.
Ook België dient deze omslag te maken en elektriciteit lijkt een belangrijke drager te worden hiervoor. De overheid dient het gebruik van fossiele brandstoffen ieder jaar duurder te maken ten opzichte van elektriciteit, zodat mensen en bedrijven ook gaan kiezen voor zaken zoals warmtepompen, elektrische wagens of eigen lokale productie via zonnepanelen. Maar ook onze infrastructuur dient aangepast te worden zodat mensen aan de pomp kunnen kiezen uit elektriciteit, waterstof of groen gas. Als we erin slagen om zowel onze verwarming als mobiliteit te verduurzamen, zijn wel al meer dan halfweg.
Dat ons huidig economisch model niet houdbaar is bewijzen bovenstaande getallen van verwachte groei en hier zal een nieuw evenwicht dienen te worden gevonden. Eén tussen persoonlijke vrijheid om op ieder ogenblik te gaan en staan waar je wilt en de eerlijke verdeling van welvaart tussen alle lidstaten. Europa zal in Parijs het voorbeeld moeten geven dat zij in staat is om zichzelf om te vormen tot een unie die ook rekening houdt met de impact van onze manier van leven op het klimaat, dier en mens.