Dat minister Magnette werd teruggefloten door zijn collega ministers inzake een prijsblokkering voor de elektriciteitsprijs is op zich een goede zaak gezien de argumenten die ik in mijn vorig artikel heb aangehaald.  De aanval van de dominante marktpartij is dat veel minder, de zogenaamde koersduik van hun aandeel was volgens hun volledig de schuld van de minister.  Zonder dit in twijfel te trekken geloof ik dat men hier een loopje neemt met de waarheid of in ieder geval de praktijk.  Dat een maximum prijs zou betekenen dat de winst onder druk zou te komen staan is gewoon niet waar.  Dit hangt af van onder andere externe factoren zoals de grondstoffenprijzen.  Als men kijkt naar de balansen van Spaanse bedrijven als Iberderola, Endasa of het Franse staatsbedrijf EDF dan kan men toch moeilijk zeggen dat zij het moeilijk hebben in een markt waar al lang met plafonds gewerkt wordt.  Het tegendeel is waar, de winsten van bijvoorbeeld EDF zijn zeer hoog mede dankzij hun groot aandeel in kernenergie productie.  Meer zelfs de Spaanse energiebedrijven met hun waterkracht, gas, kolen en kerncentrales boeken zeer grote winsten.  Ook al kan het zo zijn dat de markten zenuwachtig reageren op een dergelijke mededeling heeft dit op hun winsten in tweede instantie eerder een positief effect.  Voor de concurrentie zijn geplafonneerde tarieven gelijk aan een doodsteek of vertrek uit een land.