Vrijdag 16 juli heeft de Vlaamse overheid en meer bepaald minister Lieten medegedeeld dat de vorming van een Vlaams energiebedrijf wordt opgestart met akkoord van de regering. Dit initiatief waar midden vorig jaar al sprake van was dient zeker als een positief signaal gezien te worden. Het zou zowat de eerste keer in België in twintig jaar tijd dat een overheid probeert om de energiemarkt mee vorm te geven. In mijn gesprekken hierover valt wel op dat er gelukkig een realisme is over de mogelijke objectieven en weet men al min of meer wat niet de bedoeling is. Men heeft niet als bedoeling om grootschalige centrales te bouwen, of deze nu gas, kolen of kernenergie produceren. De meesten begrijpen ook wel dat het niet de bedoeling is om zelf leverancier te worden(toch niet rechtstreeks) en zien zich meer als incubator. De bescheiden middelen dienen zeker met de nodige focus ter beschikking gesteld te worden want met 200 miljoen ga je geen schokgolven te weg brengen in de grote energiemarkt. Toch kan men veel bereiken als men er ook het juiste beleid rond bouwt en de privésector erbij betrekt. De mogelijke hefboom is niet verwaarloosbaar als men bijvoorbeeld verwacht dat voor iedere euro overheidsgeld er ook een euro privé geld naast komt(lijkt me het minimum). Zo komt men al snel aan 400 miljoen euro en ook hier kan weer een hefboom gebruikt worden door het gebruik van vreemd vermogen(lees lenen) zodat men zelfs tot 2 miljard euro kan verzamelen. Zoals gezegd echter dient men eerst een beleid(lees visie in het geval van een bedrijf) te hebben en een strategie. Ook zou men dan nog duidelijke doelstellingen dienen te formuleren en de rest dient men aan de privésector over te laten. Dit wel overigens met de nodige begeleiding en opvolging. Men dient goed te begrijpen dat er meer geld is dan goede projecten, het is vaak het beleid en de regelgeving die ontbreekt. Neem nu bijvoorbeeld het debat over slimme meters in Nederland, eerst zei de overheid dat het moest en alle netwerkbedrijven gingen van start om dit te realiseren. Plots riep de overheid dat het niet meer moest maar nog wel mocht met als gevolg dat iedereen op de rem ging staan. Gevolg, jaren vertraging in de uitrol van dit belangrijk onderdeel van slimme netwerken en geen economische impact(van meer dan 2 miljard euro de eerste vijf jaar) op een moment dat de economie dergelijke uitrol wel kan gebruiken. Dergelijke voorbeelden zijn er bij ons ook genoeg, de overheid dient te begrijpen dat voor sectoren zoals telecom, chemie en energie die zo kapitaalsintensief zijn men jaren op voorhand wijzigingen dient aan te kondigen anders loopt men het risico dat investeringen volledig stil vallen. Wanneer een verantwoordelijke wordt aangesteld bij het nieuwe Vlaamse energiebedrijf dan zal zij/hij ten eerste met een onderbouwd en overlegd plan dienen te komen dat is uitgewerkt met experten(uit het buitenland aangevuld met enkele binnenlandse, dit vooral om de neutraliteit te verzekeren van het beleid en ook om een goede mix van de ervaringen te krijgen). Daar men het geld maar een keer kan uitgeven zal men hier de nodige tijd voor moeten nemen(twee tot drie maanden) alvorens echt van start te gaan(inclusief voorstellen tot nieuwe wet- en regelgeving die het beleid dienen te ondersteunen). Zelf zal ik ook met plezier blijven meedenken met de beleidsmakers hierover daar dergelijke initiatieven kunnen leiden tot een betere liberalisering en meer investeringen.